Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1875 ze zm.), art. 21 ustawy z 23 stycznia 2009 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze zmianami   w organizacji i podziale zadań administracji publicznej w województwie (Dz. U. z 2011, Nr 291, poz. 1707), art. 45 ust. 2 pkt 2 ustawy z 16 kwietnia o ochronie przyrody (Dz. U. z 2017 r. poz. 132 ze zm.) oraz § 3 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Nr 23 Wojewody Warmińsko–Mazurskiego z dnia 9 sierpnia 2007 r. w sprawie zespołu przyrodniczo–krajobrazowego „Rzeka Babant i Jezioro Białe” (Dz. Urz. Woj. Warm.-Maz. z 2007 r. Nr 122, poz. 1700 ze zm.) Rada Gminy Dźwierzuty uchwala,
co następuje:
   
Uzgadnia się realizację inwestycji celu publicznego polegającą na budowie instalacji radiokomunikacyjnej telefonii komórkowej operatora P4 na terenie działki nr ewidencyjny 122/6 w obrębie geodezyjnym Rańsk, gmina Dźwierzuty planowanej do realizacji w obszarze zespołu przyrodniczo–krajobrazowego „Rzeka Babant    i Jezioro Białe”  utworzonego rozporządzeniem Nr 23 Wojewody Warmińsko–Mazurskiego z dnia 9 sierpnia 2007 r.
   
Traci moc uchwała Nr XXVII/240/17 Rady Gminy Dźwierzuty z dnia 17 maja 2017 r.
   
Wykonanie powierza się Wójtowi Gminy Dźwierzuty.
   
Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.
 
 
 
   
 
   
Inwestycja celu publicznego polegająca na budowie instalacji radiokomunikacyjnej telefonii komórkowej operatora P4 sp. z o.o. na terenie działki nr ewidencyjny 122/6 w obrębie geodezyjnym Rańsk, gmina Dźwierzuty będzie realizowana na obszarze zespołu przyrodniczo–krajobrazowego „Rzeka Babant i Jezioro Białe” utworzonego rozporządzeniem Nr 23 Wojewody Warmińsko–Mazurskiego z dnia 9 sierpnia 2007 r.
Na terenie w/w zespołu przyrodniczo–krajobrazowego obowiązują następujące zakazy:
1) niszczenia, uszkadzania lub przekształcania obszaru;
2) wykonywania prac ziemnych trwale zniekształcających rzeźbę terenu, z wyjątkiem prac związanych  z zabezpieczeniem przeciwsztormowym lub przeciwpowodziowym albo budową, odbudową, utrzymywaniem, remontem lub naprawą urządzeń wodnych;
3) uszkadzania i zanieczyszczania gleby;
4) dokonywania zmian stosunków wodnych, jeżeli zmiany te nie służą ochronie przyrody albo racjonalnej gospodarce rolnej, leśnej, wodnej lub rybackiej;
5) likwidowania, zasypywania i przekształcania naturalnych zbiorników wodnych, starorzeczy oraz
obszarów wodno-błotnych;
6) wylewania gnojowicy, z wyjątkiem nawożenia użytkowanych gruntów rolnych;
7) zmiany sposobu użytkowania ziemi;
8) wydobywania do celów gospodarczych skał, w tym torfu, oraz skamieniałości, w tym kopalnych szczątków roślin i zwierząt, a także minerałów i bursztynu;
9) umyślnego zabijania dziko występujących zwierząt, niszczenia nor, legowisk zwierzęcych oraz tarlisk  i złożonej ikry, z wyjątkiem amatorskiego połowu ryb oraz wykonywania czynności związanych z racjonalną gospodarką rolną, leśną, rybacką i łowiecką;
10) umieszczania tablic reklamowych.
Zakazy te stoją w sprzeczności z planowaną do realizacji inwestycją. Jednakże w/w zakazy nie dotyczą realizacji inwestycji celu publicznego po uzgodnieniu z organem ustanawiającym daną formę ochrony przyrody – Radą Gminy Dźwierzuty. Dokonanie pozytywnego uzgodnienia realizacji przedmiotowej inwestycji przez Radę Gminy Dźwierzuty jest warunkiem wydania decyzji ustalającej lokalizację inwestycji celu publicznego.
 
Realizacja planowanej inwestycji jest możliwa w miejscu wyznaczonym w projekcie decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego – znak sprawy RI–PPA.6733.23.2016. Według inwestora, firmy P4 Sp. z o.o. „dzięki swej obecności wprowadza [ona] na rynek telefonii zdrową konkurencję, czego bezdyskusyjnym skutkiem jest obniżenie cen za usługi komunikacyjne. Lokalizacja planowanej wieży w obrębie Rańsk, gm. Dźwierzuty, jest uwarunkowana właściwym pokryciem danego obszaru zasięgiem i ściśle związana z budową sieci stacji bazowych ma terenie województwa warmińsko-mazurskiego. Lokalizacja uzyskała aprobatę właściciela obiektu i jest przedmiotem najmu. Jednocześnie w najbliższym otoczeniu brak jest jakichkolwiek obiektów o odpowiedniej wysokości, na których inwestor mógłby zlokalizować swoje urządzenia nadawcze. Do tej pory firma P4 sp. z o.o. wybudowała na terenie województwa warmińsko-mazurskiego kilkaset stacji telefonii komórkowej. Pozostałe planowane na tym obszarze stacje są albo będą w trakcie procesów administracyjnych lub albo w trakcie budowy. Całość tworzy jednak jednolitą sieć, która dla poprawnego funkcjonowania potrzebuje wybudowania wszystkich na tym obszarze stacji bazowych.”
W związku z powyższym, inwestor podkreśla, „że brak stacji przekaźnikowej w obrębie Rańsk, gm. Dźwierzuty uniemożliwia prawidłowe skonfigurowanie budowanej w województwie warmińsko-mazurskim sieci połączeń. Dodatkowo, otrzymana z Ministerstwa (UKE) koncesja obliguje nas do pokrycia, w konkretnych ramach czasowych, sygnałem radiowym obszarów, które zostały zgłoszone jako tzw. ‘białe plamy’, to znaczy z bardzo słabym lub całkowity brakiem sygnału telefonii komórkowej. Projekt ten dotyczy likwidacji barier z wykluczeniem obszarów wiejskich (słabo zaludnionych) w kontekście cyfryzacji kraju to znaczy dostarczenia możliwości usługi Internetu oraz telefonii komórkowej na całym obszarze Rzeczpospolitej Polskiej.”
Ponadto inwestor informuje, że „obszary chronione nie stanowią przeszkody do lokalizowania przedmiotowej inwestycji celu publicznego. Rozwiązania dotyczące parków krajobrazowych zostały zawarte   w ustawie z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 92, poz. 880 z późn. zm.). Zgodnie z art.. 16 tej ustawy Park Krajobrazowy obejmuje obszar chroniony ze względu na wartości przyrodnicze, historyczne i kulturowe oraz walory krajobrazowe w celu zachowania, popularyzacji tych wartości w warunkach zrównoważonego rozwoju. Na obszarze tych parków dozwolone jest ustalenie zakazów wymienionych w art. 17 ust. 1. Jednak art. 17 ust. 2 pkt 4 stanowi z kolei, że zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą: ‘realizacji inwestycji celu publicznego w rozumieniu art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. (Dz. U. Nr 80, poz. 717 oraz z 2004 r. Nr 6, poz. 41) zwanej dalej inwestycją celu publicznego.’. Podobne rozwiązanie zastosowano do obszarów chronionego krajobrazu (art. 24 ust. 2 pkt 3), oraz do pomników przyrody (art. 45 ust. 2 pkt 2). Zgodnie z art. 56 ust. 1 zd. 1 u.p.z.p. nie można odmówić ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego, jeżeli zamierzenie inwestycyjne jest zgodne z przepisami odrębnymi. Przepisy prawa nie zabraniają lokalizowania inwestycji celu publicznego w pobliżu parków krajobrazowych, wręcz przeciwnie – ochrona przyrody na ich obszarze zostaje ograniczona w stosunku do tego typu inwestycji.”
 
W oparciu o argumenty przedstawione przez inwestora można stwierdzić że przedstawiony wariant jest wariantem optymalnym i zapewniającym najkorzystniejsze warunki dla środowiska. Jego wybór uzasadniony jest zarówno pod względem możliwości lokalizacyjnych, jaki i zachowaniem równowagi pomiędzy wymaganiami inwestora do zachowania standardu usług a wymaganiami prawa o ochronie środowiska.  W związku z powyższym przedstawiona lokalizacja jest najlepszą znaną lokalizacją i brak jest rozwiązań alternatywnych.